نکرۀ مخصصه (موصوفه); نکره ای است که با داشتن نشانه ای، از نکرت و ابهام بیرون آمده است. و علامت آن در فارسی «ی» است که بعد از آن «که» موصول آرند: روا باشد خواندن و نبشتن تفسیر قرآن به پارسی مر آن کسی را که او تازی نداند.
آمار وب سایت:
بازدید امروز : 448 بازدید دیروز : 999 بازدید هفته : 2031 بازدید ماه : 7114 بازدید کل : 201157 تعداد مطالب : 2000 تعداد نظرات : 1 تعداد آنلاین : 1
آمار
وب سایت:
